Je ziet de term Reserva regelmatig op het etiket van een wijnfles staan. Veel wijnliefhebbers weten wel dat de term duidt op een uitzonderlijk goede wijn, maar wat betekent het precies?
Een Reserva kan worden gezien als een kwaliteitswijn die meestal langer heeft kunnen rijpen in de wijnkelder. De Reserva wordt pas op de markt gebracht na de eerste botteling van de druivenoogst, als reserve zogezegd. In veel wijnlanden is het gebruik van deze term niet goed gedefinieerd en wordt er door veel wijnmakers een eigen invulling aan gegeven.
Reserva: strenge regels in Italië en Spanje
Heel anders gaat het in Italië en Spanje waar het gebruik van de termen Riserva en Reserva gebonden is aan specifieke regelgeving. Chianti mag deze onderscheiding alleen dragen als de wijn minimaal twee jaar heeft gerijpt. De geroemde topwijnen Barolo en Barbaresco uit Piemonte in het noordwesten van Italië moeten zelfs vijf jaar rijpen om de titel Riserva te verdienen. De lange rijping is met name belangrijk voor kwaliteitswijnen en voor de Spaanse Rioja, die het label Reserva of Gran Reserva kan dragen.
Rijping op eikenhouten vaten: alleen voor speciale wijnen
Vroeger was eikenhout, dat voornamelijk voor wijnvaten werd gebruikt, zeldzaam. Eikenhout werd toen vooral gebruikt voor de scheepvaart. Eikenhouten wijnvaten werden daarom beschouwd als een voorrecht dat alleen voor speciale wijnen was weggelegd. Het zo lang mogelijk rijpen van de wijn in eikenhouten vaten werd als ultieme luxe gezien.
Om het label Reserva te dragen moet een Rioja minstens drie jaar gerijpt hebben, waarvan minimaal 12 maanden op eikenhout. Een Rioja die minimaal 5 jaar gerijpt heeft, waarvan minimaal 24 maanden in eikenhouten vaten, mag met het label Gran Reserva op de markt gebracht worden. Er zijn traditionele wijnhuizen in de Spaanse regio die soms nog veel verder gaan dan deze minimale eisen. Houtrijping van tien jaar of meer is niet uitzonderlijk.
